dergâh

dergâh Far. derg¥h

a. (dergâ:hı) tar. esk. Tekke: “Çile çeken derviş, dergâhta kendisine gösterilen vazife dışında her istediğini okumakta ve bazı meşguliyetlerde bulunmakta serbestti.” -A. H. Çelebi.

Mimarlık) Dervişlerin toplandıkları ve ayin yaptıkları yer, yapı. a. bk. büyük tekke.


dergâh

Eskiden, tarikattan olanların toplandıkları yer. Dergâhta, tarikat ilkeleri öğretildiği gibi saz, koşuk eğitimi ve öğretimi de yapılırdı.


dergâh, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, h harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'e', 'r', 'g', 'â', 'h', şeklindedir.
dergâh kelimesinin tersten yazılışı hâgred diziliminde gösterilir.