didişim
a. fel. Konuşma ve tartışmayı bir araç değil, bir amaç sayan felsefe yöntemi, eristik.
didişim İng. eristic
(Yun. eristik < eriş = kavga, çekişme, tartışma) : Tartışmada karşısındakini mantık oyunlarıyle ne olursa olsun çürütüp susturma. // Burada birtakım biçimsel cambazlıklarla tartışarak, karşıdaki kıstırılıp şaşırtılarak saçma yanıtlar vermeye zorlanır. Bu bakımdan gerçek tartışma sanatı olan -> eytişim ile karıştırılmamalıdır. Didişim sanatını ilkin geç sofistler kullanmış, bu sanatı Sokratesçi bir okul olan Megara Okulu filozofları geliştirmiştir. Bu okuldan olanlara sonraları didişimciler (eristikçiler) denmiştir.
didişim, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'i', 'd', 'i', 'ş', 'i', 'm', şeklindedir.
didişim kelimesinin tersten yazılışı mişidid diziliminde gösterilir.