dimik

dimik

Bir şeyin ucu, köşesi, sivri çıkıntısı.

dimik

1.bk. dımık (I). 2. Helke, kova, bakraç gibi kapların kulpunun gövdeye bitiştiği yer.

dimik

Çok az.

---

dimik, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'i', 'm', 'i', 'k', şeklindedir.
dimik kelimesinin tersten yazılışı kimid diziliminde gösterilir.