dipçik

dipçik, -ği

a. Tüfek vb. silahların namlu gerisinde bulunan, atış sırasında silahın omza dayanmasını veya tabancanın elle kavranmasını sağlayan taban bölümü: “Canı çıkıncaya kadar dipçiklerle dövdüler.” -Ö. Seyfettin.

dipçik

Ağaç kökü

dipçik

İplik çıkrığının ekseni

dipçik

Tarlanın sürülemeyen killi, kireçli kısmı.

dipçik

Çayır: Hayvanlar dipçik yiyor.

dipçik

Düğünlerde şarkı söyleyerek oynanan bir halk oyunu.

dipçik

Otuz iki kâğıtla oynanan bir iskambil oyununda son ele denir.

dipçik

Hayvan yuları.

---

dipçik, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'i', 'p', 'ç', 'i', 'k', şeklindedir.
dipçik kelimesinin tersten yazılışı kiçpid diziliminde gösterilir.