dipçik
a. Tüfek vb. silahların namlu gerisinde bulunan, atış sırasında silahın omza dayanmasını veya tabancanın elle kavranmasını sağlayan taban bölümü: Canı çıkıncaya kadar dipçiklerle dövdüler. -Ö. Seyfettin.
dipçik
Ağaç kökü
dipçik
İplik çıkrığının ekseni
dipçik
Tarlanın sürülemeyen killi, kireçli kısmı.
dipçik
Çayır: Hayvanlar dipçik yiyor.
dipçik
Düğünlerde şarkı söyleyerek oynanan bir halk oyunu.
dipçik
Otuz iki kâğıtla oynanan bir iskambil oyununda son ele denir.
dipçik
Hayvan yuları.
dipçik, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'i', 'p', 'ç', 'i', 'k', şeklindedir.
dipçik kelimesinin tersten yazılışı kiçpid diziliminde gösterilir.