divan

divan Ar. d³v¥n

a. (di:va:nı) 1. tar. Yüksek düzeydeki devlet adamlarının kurduğu büyük meclis. 2. ed. Divan edebiyatı şairlerinin şiirlerini topladıkları eser. 3. Sedir (I): “Gerinerek kollarını yana doğru açarken başını divanın yastıkları üzerine koyuyor.” -E. M. Karakurt. 4. mec. Meclis: “Çok geçmeden ortadaki masanın etrafında akşamki divan tekrar kurulmuş bulunuyordu.” -R. N. Güntekin.

Divan edebiyatı terimi) Divan şairlerinin, yerleşmiş bir tertip üzere şiirlerini dizerek meydana getirdikleri eser.

Halk edebiyatı terimi) Rintçe ve laubali yazılmış gazel.


divan

1. Eskiden yüksek aşamadaki devlet adamlarının kurdukları büyük meclis: Sadrazam divanı, Kazasker divanı vb. 2-Padişahın önünde davaların görüldüğü meclis.


divan

1. Divan çağı ozanlarının koşuklarını belli bir düzene göre sıraladıkları yapıt. Örneğin, divanlarda önce kasideler yer alır. Gazeller de uyak sonlarındaki harflere göre abecesel düzenle sıralanır. 2. Saz ozanlarının divan yazını etkisinde kalarak "fâlilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün" ölçüsüyle yazdıkları koşuklar. Halk yazını divanının murabba, muhammes, müseddes, gazel çeşitleri de vardır. Ayrıca hecenin 4+4+4+3 kalıbıyla söylenen koşuklara da bu ad verilir. Dörtlüklerden oluşan divanların uyak şeması şöyledir: aaba-bbba-ccca. Bu şema, ilk dörtlüğün uyak durumuna göre değişebilir.


Divan

Şanlıurfa ili, Bucak bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


divan için benzer kelimeler


divan, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'i', 'v', 'a', 'n', şeklindedir.
divan kelimesinin tersten yazılışı navid diziliminde gösterilir.