doğa
a. 1. Kendi kuralları çerçevesinde sürekli gelişen, değişen canlı ve cansız varlıkların hepsi, tabiat, natür. 2. İnsan eliyle büyük değişikliğe uğramamış, doğal yapısını koruyan çevre, tabiat. 3. mec. Bir kimsenin eğilimlerinin, içgüdülerinin hepsi, huy.
doğa
Baba hindi
doğa
1.bk. doğu (II)-5. 2.bk. doga-2.
doğa
Aşık kemiğinin üst ve düz olan yanı.
doğa
Küçük kulaklı davar
doğa İng. nature
İçinde canlıların yaşadığı yerküre, çevre. Tabiat.
doğa İng. nature
1. Her var olanın doğuşunda özünü kuran şey. 2. İnsanın koyduğu kuruluşlar, biçimlerle (kültür, sanat, teknik) karşıtlık içinde, kendi kendine oluşan, biçimlenen. 3. İnsanın karşısında olan, ona yabancı, bu yüzden de bilinmeyen, kendi gücünün üstünde olan, onun dışında olan. 4. Koyumların (konulmuş olanının = thesei) karşısında, kendiliğinden olan; yapma olana karşı doğal olan. 5. Duyulur, algılanır dış nesnelerin tümü. 6. Evren. 7. Herşeyi kuşatan gerçekliğin tümü (doğa ya da Tanrı). 8- Yaratıcı, oluşturucu güç. 9- Doğurucu, besleyici, koruyucu "doğa ana." 10- Doğa bilimlerinin konusu olarak, değerlerin dışında olan gerçeklik: canlı ve cansız doğa. 11. Nedensellik yasasının egemen olduğu alan. 12- Düşüncel (ideal) varlıklardan ayrı olarak gerçek olanın varlıkbilimsel ilkesi. 13. Bir bireyin kendine özgü çizgilerinin tümü; bir bireye özgü olan nitelikler, özel belirtiler. 14-Bir varlık türünde bireysel ya da toplumsal deneylerle kazanılmış olana karşıt olarak, onda doğuştan olan, kendiliğinden olan her şey. 15-(Varoluşçu felsefede) Bireyde özgür istençten bağımsız olan; ama insan, özü bakımından özgürlük olduğuna göre, onda baştan olmayan, Özgürlük, insanın kendisine bir doğa kazandırmasıdır, ya da sonsuz doğa olanaklarından birini seçmesidir.
doğa İng. nature
İnsan yaratısı kültürün dışında kalan, içinde insanın da bulunduğu tüm canlılarla cansız nesneler, dünya, evren ve bunlarla ilgili olaylardan oluşan düzen. bk. kültür, çevre.
doğa İng. nature
1. İnsan etkinliklerinin dışında kendi kendini sürekli yeniden üreten ve değiştiren, canlı ve cansız maddelerden oluşan, doğal kaynakları sağlayan ortam. 2. Bir üretim faktörü olarak üretimin gerçekleştirildiği toprak, deniz, göl, ırmak, atmosferin bir bölümü gibi her türlü ortam.
doğa İng. nature
İnsan etkisi ve katkısının dışında varolan öğeler, nesneler, olaylar ve etkileşimlerin tümü.
doğa İng. nature
İnsan etkisi ve katkısının dışında var olan maddeler, nesneler, olaylar ve etkileşimlerin tümü.
doğa, tabiat Osm. tabiat
(coğrafya, kimya)
doğa Lat. natura
Canlı ve cansız maddelerden oluşan varlıkların hepsi, yer küre, tabiat.
doğa İng. nature
Bilincin dışında bilinçten bağımsız olarak var olan, sürekli devim ve değişim içinde bulunan ve sonsuz görünüş biçimleri içinde insanı çevreleyen acun.
Doğa Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Var olan her şeyin, canlı ve nesnelerin tümü. 2. Deniz, dağ, ova, orman vb.nin oluşturduğu fiziksel dünya. 3. Yaradılış ve yapı özelliklerinin tümü.Cinsiyet: Kız 1. Var olan her şeyin, canlı ve nesnelerin tümü. 2. Deniz, dağ, ova, orman vb.nin oluşturduğu fiziksel dünya. 3. Yaradılış ve yapı özelliklerinin tümü.
Doğa
Balıkesir ili, Aksakal bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Doğa
İzmir ili, Menemen ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Doğa
Kütahya ili, Köprüören bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
doğa için benzer kelimeler
doğa, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'o', 'ğ', 'a', şeklindedir.
doğa kelimesinin tersten yazılışı ağod diziliminde gösterilir.