doğaçlama
a. 1. Doğaçlamak işi, emprovizasyon. 2. zf. Birdenbire, düşünmeden, içine doğduğu gibi, doğaçtan, doğmaca, irticalen, emprovize: Doğaçlama şiir söylemek. 3. tiy. Yazılı metni olmayan, kararlaştırılmış taslağı, yerine, zamanına göre oyuncular tarafından, sahnede yakıştırılan sözlerle tamamlanan oyun, tuluat.
doğaçlama İng. improvisation
1. Betiğe dayanmadan içe doğduğu gibi oynama ve konuşma. 2. Oyun sırasında ortaya çıkan ters bir durumu kapatmak için betikte olmayan hareketler yapma ya da sözler söyleme. 3. Güldürmek amacıyla daha önceden saptanmamış hareketlere ve sözlere gitme; bu sonuncusu tiyatro sanatı açısından olumsuz sayılır.
doğaçlama İng. improvisation
Müzisyenin, arka planda devam eden ses bütünlüğüyle uyumlu olarak o an hissettiği notaları içine doğduğu gibi seslendirmesi.
doğaçlama Osm. İrtical
Hazırlanmadan, hemen o anda meydana getirme (DOĞAÇTAN, İrticalen, Improvisé). Doğaç: Saniha.
doğaçlama için benzer kelimeler
doğaçlama, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'o', 'ğ', 'a', 'ç', 'l', 'a', 'm', 'a', şeklindedir.
doğaçlama kelimesinin tersten yazılışı amalçağod diziliminde gösterilir.