dudak
a. 1. Ağzın, dişleri örten ve dışarıya doğru az veya çok kıvrılan üst ve alt kenarlarından her biri: Birdenbire kavalı dudaklarına götürdü ve üfürmeye başladı. -H. E. Adıvar. 2. mec. Ağız: Eve dudağınızda bir şarkı ile dönüyorsunuz. -H. Taner.
dudak Fr. Lèvre
dudak
Sapanın kullanılmasına yarayan kol.
dudak İng. lip
Birçok hayvanlarda ağız açıklığını çevreleyen ve genel olarak iki parça olan etli yapı.
dudak
Alt çene ile üst çeneyi birleştiren, dişleri örten ve konuşma sırasında yuvarlak ünlüler ile dudak ünsüzlerinin boğumlanmasında başlıca etken olan organ. Bu organ alt dudak ve üst dudak olmak üzere iki parçadan oluşmuştur.
dudak Osm. şefe
(biyoloji, zooloji)
dudak Lat. labrum
Birçok hayvanda ağız açıklığını çevreleyen ve genel olarak iki parça olan etli yapı.
dudak İng. labium
1. Böceklerde birleşmiş halde bulunan ikinci maksil parçası. 2. Gastropod kabuğunun ağzının iç kenarı. 3. Labiyum.
dudak İng. lip
Birçok hayvanlarda ağız deliğini çevreleyen ve genel olarak iki parça olan etli yapı.
dudak için benzer kelimeler
dudak, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'u', 'd', 'a', 'k', şeklindedir.
dudak kelimesinin tersten yazılışı kadud diziliminde gösterilir.