dumanlı

dumanlı

sf. 1. Dumanı olan, duman çıkaran: Dumanlı barut. 2. Sisli, sisle örtülü. 3. mec. Sıkıntılı, bulanık: “Karışık rüyalarda görülen manzaralar gibi dumanlı bir sahne.” -A. Gündüz. 4. mec. Esrik, sarhoş.


dumanlı Osm. duhanî

(kimya)


Dumanlı

Ağrı ili, Cumaçay bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Dumanlı

Amasya ili, Saraycık bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Dumanlı

Çanakkale ili, Beyçayırı bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Dumanlı

Çankırı ili, Kurşunlu ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Dumanlı

Gümüşhane ili, Yağmurdere bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Dumanlı

Konya ili, Üzümlü bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Dumanlı

Mardin ili, Derik ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Dumanlı

Sinop ili, Dikmen ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Dumanlı

Şırnak ili, Haberli bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Dumanlı

Uşak ili, Karahallı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


dumanlı için benzer kelimeler


dumanlı, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'u', 'm', 'a', 'n', 'l', 'ı', şeklindedir.
dumanlı kelimesinin tersten yazılışı ılnamud diziliminde gösterilir.