elci
a. hlk. Bazı yörelerde mevsimlik tarım işçisi toplayıp işçi ile işveren arasında aracılık yapan kimse: Elci, sen akran, iyi bir oğlan bize avans verecek. -O. Kemal.
elci
1. İnsana alışkın hayvan. 2. Davar sürülerinin önünde giden koyun ya da keçi.
elci
1. Amele başı. 2. Yapı ustasının yamaklığını yapan amele. 3. Çiftliklerde çalıştırmak için amele toplayan (kimse). 4. Irgatın biçeceği ekin parçasını işaretleyen, ayıran (kimse).
elci
1.bk. elçi, élçi-1. 2. Dargın olan iki tarafı barıştıran (kimse).
elci
Kız istemeye gönderilen kimse, görücü, dünür.
elci, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'l', 'c', 'i', şeklindedir.
elci kelimesinin tersten yazılışı icle diziliminde gösterilir.