eleştirimcilik
a. fel. Eleştiricilik.
eleştirimcilik İng. criticism
1. Bir felsefe görüşünü geliştirirken insan bilgisini eleştiriden geçirmeyi ilk koşul olarak ele alan anlayış. 2. Kant'ın ortaya koyduğu ve görgücülüğe karşı us ile düşüncenin, usçuluğa karşı da algı ile deneyin haklarını koruyan bilgi kuramı. 3. Ülkücülüğün bir başka biçimi olan ve kendi üzerine içdüşünmeye dayanan felsefe anlayışı.
eleştirimcilik, 14 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'l', 'e', 'ş', 't', 'i', 'r', 'i', 'm', 'c', 'i', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
eleştirimcilik kelimesinin tersten yazılışı kilicmiritşele diziliminde gösterilir.