emeç

emeç, -ci

a. bit. b. Su ve kara yosunlarının, kökü andıran tutunma organı.

emeç

Hedef.

emeç

Yamaç.

emeç

Vurup kaçma oyunu.

emeç

Henüz memeden kesilmemiş buzağı.

emeç

Saban demirinin geniş yeri.

emeç

Bağ ve bahçenin ekilmesinde karşılıklı yardım, imece.

emeç İng. aspirotor

Bir ortamdaki akışkanı emme dévinimiyle bir başka ortama ileten aygıt.

emeç Osm. münsib

(botanik)

Emeç Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Hedef. 2. Yamaç. 3. Henüz memeden kesilmemiş buzağı. 4. Su ve kara yosunlarının kökü andıran tutunma organı.

emeç için benzer kelimeler

dür-emeç

emeç, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'm', 'e', 'ç', şeklindedir.
emeç kelimesinin tersten yazılışı çeme diziliminde gösterilir.