emektar
emektar T. emek + Far. -d¥r
emektar
sf. 1. Bir görevde uzun süre kalıp o işe emeği geçmiş olan (kimse): Raşit çocuk, emektar hizmetçimiz ve sütannemin oğluydu. -R. N. Güntekin. 2. mec. Çok kullanılmış, eski: Emektar makinenin tozlarını silip masaya yerleşmeye karar verdim. -Ç. Altan.
emektar
< T. emek + Far. dâr: Bir görevde uzun süre kalıp o işe emeği geçmiş olan
emektar, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'm', 'e', 'k', 't', 'a', 'r', şeklindedir.
emektar kelimesinin tersten yazılışı ratkeme diziliminde gösterilir.