emektar

emektar T. emek + Far. -d¥r

sf. 1. Bir görevde uzun süre kalıp o işe emeği geçmiş olan (kimse): “Raşit çocuk, emektar hizmetçimiz ve sütannemin oğluydu.” -R. N. Güntekin. 2. mec. Çok kullanılmış, eski: “Emektar makinenin tozlarını silip masaya yerleşmeye karar verdim.” -Ç. Altan.


emektar

< T. emek + Far. dâr: Bir görevde uzun süre kalıp o işe emeği geçmiş olan


emektar, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'm', 'e', 'k', 't', 'a', 'r', şeklindedir.
emektar kelimesinin tersten yazılışı ratkeme diziliminde gösterilir.