emik

emik, -ği

a. hlk. 1. Emmekten çürüyen yer, emme izi. 2. İnsan beyni.

emik Fr. Suçon
emik

1. İnsan beyni. 2. Yeni doğan çocukların başındaki bıngıldak. 3. Başın tam üstü, düz kemik yeri. 4. Boğaz, hançere. 5. Alın.

emik

Zurnadan çıkarılan ince, duygun ses.

---

emik için benzer kelimeler

---

emik, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'm', 'i', 'k', şeklindedir.
emik kelimesinin tersten yazılışı kime diziliminde gösterilir.