emin

emin Ar. em³n

sf. 1. Güvenli: “Bebesini emin ellere mi bırakmıştı acaba?” -A. Kulin. 2. Sakıncasız, emniyetli, tehlikesiz: “Dağlar hiçbir zaman emin değildir.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 3. Şüphesi olmayan: “Pek büyük bir serveti olduğundan emin idiler.” -H. Z. Uşaklıgil. 4. a. tar. Osmanlı Devleti'nde bazı devlet görevlerindeki sorumlu kişi: Şehremini.


emin

< Ar. emîn: emin. || emiyn


emin

Amin


Emin Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek 1. İnanılır, güvenilir. 2. Sakıncasız, tehlikesiz. 3. Kuşkusu olmayan.


emin için benzer kelimeler


emin, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'm', 'i', 'n', şeklindedir.
emin kelimesinin tersten yazılışı nime diziliminde gösterilir.