eneç
eneç
eneç
eneç
Eneç Köken: T.
1. Sel yarıntısı. 2. Az akan ya da hiç akmayan dere. 3. Dağlarda kışın akıp, yazın kesilen kaynağın yatağı.
eneç
1. İki sırt arasındaki düz arazi. 2. Tepe üzerinde çukur yer. 3. Ufak tepe, tepecik. 4. İniş yokuş.
eneç
Sarmaşık şeklinde, yenebilen bir çeşit ot.
Eneç Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Sel yarıntısı. 2. Dağlarda kışın akıp, yazın kesilen kaynağın yatağı. 3. İki sırt arasındaki düz alan. 4. Ufak tepe. 5. Eğilim.
eneç, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'n', 'e', 'ç', şeklindedir.
eneç kelimesinin tersten yazılışı çene diziliminde gösterilir.