evlat
evlat, -dı Ar. evl¥d
evlat
evlât
a. (evla:dı, l ince okunur) 1. Bir kimsenin oğlu veya kızı, çocuk: Zengin adamlarda evlat muhabbeti daha fazla mı oluyor? -R. H. Karay. 2. Soy, döl: Yüksek bir tahsil görmedim ama ben de efendi evladıyım. -P. Safa. 3. ünl. Yaşlı kimselerin çocukları yaşındakilere kullandıkları bir seslenme sözü: Evladım, sakın kimseciklere borç etme! -Y. Z. Ortaç.
evlat
Çocuk, evlat
evlât
(< Ar. evlâd) evlât
evlat için benzer kelimeler
evlat, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
e harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'e', 'v', 'l', 'a', 't', şeklindedir.
evlat kelimesinin tersten yazılışı talve diziliminde gösterilir.