ferman

ferman Far. ferm¥n

a. (ferma:nı) 1. Buyruk, emir. 2. tar. Osmanlı Devleti'nde padişahın verdiği, uyulması gerekli hükümleri taşıyan yazılı buyruk, yarlık: “Bizde Tanzimat fermanı henüz okunmamıştır.” -N. Cumalı.

ferman

Emir emirname

ferman

Osmanlı devletinde padişahın verdiği, uyulması gerekli hükümleri taşıyan yazılı buyruk.

Ferman Köken: Far.

Cinsiyet: Erkek 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.

---

ferman için benzer kelimeler

---

ferman, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, f harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'f', 'e', 'r', 'm', 'a', 'n', şeklindedir.
ferman kelimesinin tersten yazılışı namref diziliminde gösterilir.