ferman
ferman Far. ferm¥n
ferman
ferman
Ferman Köken: Far.
a. (ferma:nı) 1. Buyruk, emir. 2. tar. Osmanlı Devleti'nde padişahın verdiği, uyulması gerekli hükümleri taşıyan yazılı buyruk, yarlık: Bizde Tanzimat fermanı henüz okunmamıştır. -N. Cumalı.
ferman
Emir emirname
ferman
Osmanlı devletinde padişahın verdiği, uyulması gerekli hükümleri taşıyan yazılı buyruk.
Ferman Köken: Far.
Cinsiyet: Erkek 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
ferman için benzer kelimeler
ferman, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
f harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'f', 'e', 'r', 'm', 'a', 'n', şeklindedir.
ferman kelimesinin tersten yazılışı namref diziliminde gösterilir.