ifrit

ifrit Ar. ¤ifr³t

a. (ifri:ti) esk. 1. Doğu masal ve efsanelerinde kötü ve korkunç cin: Masalların ifriti gibi birdenbire içimde korkunç bir çehre canlandı. -H. C. Yalçın. 2. mec. Öfkeli, ortalığı birbirine katan kimse. 3. mec. İçini kemiren, meşgul eden şey: İçimdeki bu ifriti öldürmek, sükûnumu bulmak için kendimle cenk ettim. -H. C. Yalçın.

ifrit için benzer kelimeler

(birini) ifrit etmek

cin ifrit olmak (veya kesilmek)

ifrit gibi

ifrit kesilmek (veya olmak)

ifrit, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'f', 'r', 'i', 't', şeklindedir.
ifrit kelimesinin tersten yazılışı tirfi diziliminde gösterilir.