ifrit
ifrit Ar. ¤ifr³t
a. (ifri:ti) esk. 1. Doğu masal ve efsanelerinde kötü ve korkunç cin: Masalların ifriti gibi birdenbire içimde korkunç bir çehre canlandı. -H. C. Yalçın. 2. mec. Öfkeli, ortalığı birbirine katan kimse. 3. mec. İçini kemiren, meşgul eden şey: İçimdeki bu ifriti öldürmek, sükûnumu bulmak için kendimle cenk ettim. -H. C. Yalçın.
ifrit için benzer kelimeler
ifrit, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
i harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'i', 'f', 'r', 'i', 't', şeklindedir.
ifrit kelimesinin tersten yazılışı tirfi diziliminde gösterilir.