iğfal etmek

iğfal etmek

1) esk. aldatmak, kandırmak, baştan çıkarmak: “Bu takdirde hem kendilerini hem de milleti iğfal etmiş olurlar.” -Atatürk. 2) ırzına geçmek, tecavüz etmek: “Bir genç kızı izdivaç vaadiyle iğfal etmiş bir adamın mesuliyetini, vicdan azabını ve nihayet hicabını duyuyordu.” -Y. K. Karaosmanoğlu.


iğfal etmek için benzer kelimeler


iğfal etmek, 11 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'ğ', 'f', 'a', 'l', ' ', 'e', 't', 'm', 'e', 'k', şeklindedir.
iğfal etmek kelimesinin tersten yazılışı kemte lafği diziliminde gösterilir.