istenç

istenç, -ci

a. 1. İrade: “Böyle bir değerlendirme, yerel seçimlerin halk istencini daha iyi gösterdiği sonucunu ortaya çıkarır.” -M. C. Anday. 2. fel. ve ruh b. Davranışlarla ilgili tepilerden bir bölümünü tutup ötekileri eyleme dönüştürme gücü, irade.


istenç İng. will

(Lat. voluntas < velle = istemek, volo = istiyorum) : 1. İtici güç: Yapabilme gücü; özgürlüğünü içinde bulunduran isteme. 2. Bilinç yetisi: İnsanın tasarımları ve görüşleri üzerinde bilinçli bir düşünüp taşınma ile, seçerek ve tavır alarak eyleme karar verme yeteneği. 3. Duygu ve eğilimlere değil, usa dayalı isteme; usa uygun bir erek ve amaç koyma yeteneği; isteme ve eylemleri usla belirleme gücü. 4. İstenilmiş olanı gerçekleştirmeğe karar verme ve yerine getirme gücü. 5. Yaşamın özgür, ussal bir özle kendini bilinçli olarak gerçekleştirmesi.


istenç İng. will

Davranışlarla ilgili tepilerden bir bölümünü tutup ötekileri eyleme dönüştürme gücü.


istenç İng. will

İnsanın herhangi bir eylemi gerçekleştirme yolunda, iç ve dış koşullarıyla belirlenen bilinçli kararlılığı.


istenç için benzer kelimeler


istenç, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 's', 't', 'e', 'n', 'ç', şeklindedir.
istenç kelimesinin tersten yazılışı çnetsi diziliminde gösterilir.