iyi
sf. 1. İstenilen, beğenilen nitelikleri taşıyan, beğenilecek biçimde olan, kötü karşıtı: Bir aralık iyi fal bildiğimi haremde duyurdum. -F. R. Atay. 2. Bol, çok, aşırı: İyi yağmur yağdı. 3. Uğurlu, hayırlı, iyilik getiren: İyi haber. 4. Esen, sağlıklı: İyi ve sıhhatli olduğumu bildirebilirsiniz. -N. F. Kısakürek. 5. Yerinde, uygun: İyi bir cevap. 6. Doğru olan: İyisi bu işe karışmamaktır. 7. Yeterli, yetecek miktarda olan: Bu yün, hırka için iyidir. 8. a. Öğrencinin değerlendirilmesinde kullanılan orta ile pekiyi arasındaki not. 9. zf. İstenilen, beğenilen, yerinde, yararlı, uygun bir biçimde: Bunun çocukları iyi çıktıkları için ölünceye kadar babalarına bakmışlar. -M. Ş. Esendal.
iyi
İyi (bk. iy, eylik)
iyi İng. good
1. (Geniş anlamında) a. İşe yarar, ereğine, özüne uygun, doğru yapılmış; doğasına uygun. b. İstenmeğe değer olan. c. Değere yönelmiş, değere ilişkin, değerle belirlenmiş, değerli. 2. Ahlakın ve ahlak felsefesinin temel kavramı: Ahlaksal değer; ahlaksal olanın olumlu ana niteliğini gösteren özel kavram; ahlakça değerli olan (karşıt kavramı: kötü). Ahlak felsefesinde şu anlamlarda kullanılır: a. (Skolastikte) Tanrı'nın istemiş olduğu dünyadaki varlık düzeni ile uyum. b. (Kant'ta) İstencin, içerik bakımından değil de, yalnızca ahlak yasasınca belirlenmiş olan biçimsel niteliği. 3. Somut kişi ya da edim değeri. // İyi, değerler düzeninde yüksek değerleri seçmede ortaya çıkar. Buna karşılık kötü, aşağı değerlerin yeğ tutulmasında kendini gösterir. Ayrıca: "Yararlı olan iyidir." (yararcılık) ya da "Haz veren iyidir." (hazcılık) görüşleri.
iyi İng. the good
Belli bir insan gereksinmesini karşılayan, insan çıkar ve dileklerine uygun düşen, genellikle topluma, bir sınıfa ya da başka bir toplumsal kümeye, bir kişiye yararlar sağlayan özdeksel ya da tinsel bir olgunun niteliği.
iyi
bk. yiyi.
iyi için benzer kelimeler
iyi, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
i harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'i', 'y', 'i', şeklindedir.
iyi kelimesinin tersten yazılışı iyi diziliminde gösterilir.