kaime

a. (ka:ime) esk. 1. Buyruk, resmî kâğıt, ferman: Mezat kaimesi. 2. Kâğıt para, kâğıt lira, kayme: “Atıf Bey cüzdanından çıkardığı bir reçeteyle bir beş liralık kaimeyi uzatarak...” -H. R. Gürpınar.

Osmanlı İmparatorluğu’nda ilk kez 1839 yılında altın karşılığı olarak çıkarılan kağıt para.

kaime için benzer kelimeler

kaime, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'a', 'i', 'm', 'e', şeklindedir.
kaime kelimesinin tersten yazılışı emiak diziliminde gösterilir.