kanuncu

kanuncu

(I) sf. 1. Kanun yapan. 2. Kanunu uygulayan.

II) a. müz. 1. Kanun çalan kimse, kanuni (II). 2. Kanun yapan veya satan kimse.


kanuncu

Beylikçinin buyruğu altında çalışan üç yüksek görevliden birinin adı.


kanuncu, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'a', 'n', 'u', 'n', 'c', 'u', şeklindedir.
kanuncu kelimesinin tersten yazılışı ucnunak diziliminde gösterilir.