kazara
kazara Ar. ®aø¥¢ + Far. -r¥
zf. (kaza:ra:) 1. Kaza sonucu, yanlışlıkla, bilmeden, kazaen, ezkaza: Kazara çarptım herifçioğluna, koyduğu şeytan minarelerinin üstüne kıçüstü düşüverdi. -S. F. Abasıyanık. 2. Rastgele, tesadüfen: Köşkün kapısından kazara postacı geçse sapsarı kesilirdi. -Ö. Seyfettin.
kazara, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'a', 'z', 'a', 'r', 'a', şeklindedir.
kazara kelimesinin tersten yazılışı arazak diziliminde gösterilir.