kazık

a. 1. Toprağa çakılmak için hazırlanmış, ucu sivri demir veya ağaç: Çadır kazığı. Hayvanı kazığa bağlamak. 2. Direk, sopa. 3. Yapıların temelinde kullanılan, toprağa çakılan veya toprak içine giren tahta, maden veya betonarmeden silindir, prizma vb. biçimindeki uzun parça. 4. sf. mec. Çok zor (soru, sınav vb.). 5. tkz. Aldatma. 6. sp. Genellikle yağlı güreşte, güreşçinin, elini hasmının kispeti içine sokarak yaptığı oyun. 7. esk. İnsanı üzerine oturtarak öldürdükleri, yere dik çakılmış sivri uçlu odun veya şiş. 8. esk. Kazığa oturtarak uygulanan öldürme cezası.

Havuç : Kazık yiyeceğim.

Sandalye.

Tohumların köklenip topraktan çıkmamış durumu.

İnatçı.

İnce uzun sopaları yere, çamura çakarak oynanılan bir çocuk oyunu

Küçük kazan, bakraç

Yağlı güreşte, yerde güreşirken, üstteki güreşçinin bir elini alttaki güreşçinin güreş donunun içine sokup yumruk yaparak, o güreşçinin hareket etmesine engel olma.

(tarım)

kazık için benzer kelimeler

kazık, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'a', 'z', 'ı', 'k', şeklindedir.
kazık kelimesinin tersten yazılışı kızak diziliminde gösterilir.