kesafet

kesafet Ar. ke²¥fet

a. (kesa:fet) esk. 1. Çokluk, sıklık. 2. Yoğunluk: “Dağ, bütün kesafeti ve bütün heybetiyle benim üstüme yürüyor gibiydi.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 3. Saydam olmama durumu, bulanıklık.

---

kesafet, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'e', 's', 'a', 'f', 'e', 't', şeklindedir.
kesafet kelimesinin tersten yazılışı tefasek diziliminde gösterilir.