kesmik

kesmik, -ği

a. hlk. 1. Kesilmiş sütün koyu bölümü. 2. Başakla karışık iri saman. 3. Taş gibi olmuş toprak parçası.


kesmik

Tavuğun son yumurtası.


kesmik

Dövülmüş ot, hayvan yemi.


kesmik

1. İri saman. 2. Dövülmüş ot. 3. Harmanda dövülen tahıl başakları arasındaki yabancı ot kırıntıları.


kesmik

Samanın irisi

I) [kesik (I) -1]: Kesik sütten yapılan peynir. (*Yalvaç -Isparta; Üreğil *Çankaya -Ankara) [kesik (I) -1] : (Çukurhisar -Eskişehir)

II) Buğdayla karışmış ya da karışmamış iri saman. (Köprü *Şarkikaraağaç, *Yalvaç -Isparta; Üreğil *Çankaya -Ankara)


kesmik, (kesmük)

1. Boğumlu iri saman. 2. Harmanda fena dövülmekten taneli kalmış başak. 3. Harman sonu. 4. Ağaçtan yapılan köpek haltası, tok, tasma


kesmik, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'e', 's', 'm', 'i', 'k', şeklindedir.
kesmik kelimesinin tersten yazılışı kimsek diziliminde gösterilir.