kestel
1. Dokumada çözgü ipliği. 2. Kınnap, kıl sicim.
kestel
1. Anası tazı, babası köpek olan melez yavru. 2. Soyu bozuk.
kestel
Ağaç parçası.
kestel
1. Halı, kilim dokunan bükülmüş yün ip. 2. İplik turası (dokuma tezgâhında hemen kullanılmak için hazırlanmış).
kestel
1. İşe yaramayan dokuma kılı. (Garip *Senirkent -Isparta) 2. Kilim ıstardan alındıktan sonra geriye kalan çözgü ipi. (Karacaviran *Seydişehir -Konya)
Kestel
öz. a. (ke'stel) Bursa iline bağlı ilçelerden biri.
Kestel
Antalya ili, Alanya ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Kestel
Aydın ili, Nazilli ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Kestel
Burdur ili, Bucak ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Kestel
Kütahya ili, Simav ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
kestel, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'e', 's', 't', 'e', 'l', şeklindedir.
kestel kelimesinin tersten yazılışı letsek diziliminde gösterilir.