kimsesiz

kimsesiz

sf. 1. Annesi babası, yakını, koruyucusu olmayan (kimse), sahipsiz: “Ocağın kimsesiz çocukları okuttuğunu da biliyordum.” -F. R. Atay. 2. Boş, ıssız, içinde kimse bulunmayan: “Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında / Yürüyorum arkama bakmadan yürüyorum” -N. F. Kısakürek. 3. zf. Kimsesi olmadan.


kimsesiz, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'i', 'm', 's', 'e', 's', 'i', 'z', şeklindedir.
kimsesiz kelimesinin tersten yazılışı zisesmik diziliminde gösterilir.