kıta

a. 1. coğ. Yeryüzündeki altı büyük kara parçasından her biri, ana kara: Avrupa kıtası. 2. ask. Askerlerin bir komutanın emrinde bir araya gelmesinden oluşan birlik: “Trakya'da, Anadolu'dan gelecek yeni kıtalara intizar edilmektedir.” -F. R. Atay. 3. ed. Dörtlük: “Abdülkadir Efendi'nin yazdığı tarih kıtasını aynen buraya geçirmekte bir fayda yok.” -B. Felek. 4. esk. Parça, tane: İki kıta mektup.

Kıta, askeri birlik

bk. kara.

kıta için benzer kelimeler

kıta, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ı', 't', 'a', şeklindedir.
kıta kelimesinin tersten yazılışı atık diziliminde gösterilir.