kumkuma
kumkuma Ar. ®um®ume
kumkuma
kumkuma
a. esk. 1. Küçük testi, çömlek. 2. mec. Kötü, olumsuz bir özelliği kendinde fazlasıyla toplayan kimse, olay, olgu veya yer: Şu Mine, çelişkiler kumkuması bir kız. -N. F. Kısakürek.
kumkuma
Bukalemun.
kumkuma
Bir çeşit su kabı.
kumkuma, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'u', 'm', 'k', 'u', 'm', 'a', şeklindedir.
kumkuma kelimesinin tersten yazılışı amukmuk diziliminde gösterilir.