kumluk

kumluk, -ğu

a. 1. Kumsal. 2. Kumluk yer: “Çocuklar kumlukta oynarken, o, arabalarının tekerleği dibinde çömelip oturur.” -R. N. Güntekin. 3. sf. Kumu çok olan: Kumluk arazi.


kumluk

İçme sularının temizlenmesi, süzülmesi için su yollarında yer yer açılan çukurlar.


kumluk Fr. sableux, sabloneux

(kumsal) (coğrafya)


kumluk

Kap temizlenen kumlu çukur. (*Aksaray -Niğde)


Kumluk

Diyarbakır ili, Bağdere bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


kumluk, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'u', 'm', 'l', 'u', 'k', şeklindedir.
kumluk kelimesinin tersten yazılışı kulmuk diziliminde gösterilir.