kuyruk
a. 1. Hayvanların çoğunda, gövdenin sonunda bulunan, omurganın uzantısı olan uzun ve esnek organ. 2. Bu organa benzeyen uzantı: Uçağın kuyruğu. Gelinliğin kuyruğu. 3. Kuşlarda gövdenin sonunda bulunan tüy demeti. 4. Koyunun bazı türlerinde eritilerek yağı alınan bir uzantısı. 5. Başın arkasına toplanmış saç demeti. 6. Bir harfin bitiş çizgisine yakın yerde, birden bir dönüş yapan kısa çizgi. 7. mec. İnsanların sıra beklemek için art arda durarak oluşturduğu dizi: Çoğu yirmi yaş civarında, sürü sepet öğrenci genç, kuyruğa girmiş, sırasını bekliyor. -A. İlhan. 8. alay Birisinin arkasına takılıp ondan ayrılmayan kimse: Falanca kuyruğu ile birlikte geliyor.
kuyruk Fr. Queue
kuyruk Fr. pedicule
kuyruk
Keçi kılından yapılan, saça bağlanan bağcık.
kuyruk
Sandığı bağlamaya yarayan yaylara tutturulmuş demir parçası.
kuyruk
Üzüm zamanı doğan bir yıldız: Doğdu kuyruk, kalmadı koruk.
kuyruk İng. tail
Art uç ya da bir hayvanın arda doğru uzayan kesimi.
kuyruk İng. queue, pushup list
İlk önce gelip yerleşmiş öğenin ilk önce erişileceği, demek ki listeye ilk girenin ilk çıkacağı biçimde kurulan ve yaşatılan veri yapısı.
kuyruk İng. queue
kuyruk İng. spool
kuyruk Fr. queue
(astronomi)
kuyruk İng. cauda
anat. Kauda.
kuyruk
[guyruk]: Kara sabanda, sürme sırasında elle tutulan kısım. (Beyağıl *Ulukışla -Niğde) [guyruk] : (Aşağıdinek *Şarkikaraağaç -Isparta)
kuyruk İng. tail
Ard uç ya da bir hayvanın arda doğru uzanan kesimi.
kuyruk
Lıkıcın, bıçağın saplarına giren demirdir
kuyruk için benzer kelimeler
kuyruk, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'u', 'y', 'r', 'u', 'k', şeklindedir.
kuyruk kelimesinin tersten yazılışı kuryuk diziliminde gösterilir.