kuyu
a. 1. Su katmanına varıncaya kadar derinliğine kazılan, genellikle silindir biçiminde, çevresine duvar örülen, suyundan yararlanılan çukur: Kahveci Salih eğilmiş, az evvel sarkıttığı gazozları kuyudan çıkarıyordu. -H. Taner. 2. Toprağa kazılan derince çukur: Kireç kuyusu. 3. mec. İçinden çıkılamayan durum veya yer. 4. mdn. Yer altındaki iş yerlerine ulaşmak için açılmış ve kesit boyutları derinliğine oranla sınırlı, düşey veya düşeye yakın bağlantı yolu.
kuyu Fr. Puits
kuyu İng. well
Yeraltı suyundan yararlanmak üzere insan eliyle açılmış, genellikle çember biçiminde, az çok derin çukur.
kuyu Fr. puit
(coğrafya)
kuyu
[guyi]: Derinliği 6-7 m., çapı 1.5 m. buğday saklama kuyusu. (Yurtbeyi *Çankaya -Ankara) [guyi] : (Kırçiçeği *Susuz -Kars)
Kuyu Alm. Schacht
kuyu için benzer kelimeler
kuyu, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'u', 'y', 'u', şeklindedir.
kuyu kelimesinin tersten yazılışı uyuk diziliminde gösterilir.