makûs

makûs Ar. ma¤k°s

sf. (ma:kûs) esk. 1. Ters çevrilmiş, baş aşağı getirilmiş. 2. mec. Uğursuz, kötü: “Siz orada yalnız düşmanı değil, milletin makûs talihini de yendiniz.” -Atatürk.

---

makûs, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, s harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'a', 'k', 'û', 's', şeklindedir.
makûs kelimesinin tersten yazılışı sûkam diziliminde gösterilir.