maraba

maraba

a. hlk. 1. Çiftçi. 2. Ortakçı.


maraba

1. Çiftçi. 2. Çiftlik kâhyası. 3. Çiftçilikte, toprağı işleyerek ürüne ortak olan kimse, ortakçı. 4. Hizmetçi.


maraba

Tahta parmaklık.


maraba

Ürüne ortak olmak koşuluyla toprağı işleyen kimse.


maraba

Ortakçı


maraba

< Ar. muraba': ortakçı


maraba

Hizmetçi


maraba

bk. ortakçı


maraba, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'a', 'r', 'a', 'b', 'a', şeklindedir.
maraba kelimesinin tersten yazılışı abaram diziliminde gösterilir.