maroken

maroken Fr. maroquin

a. 1. Fas'ta işlenen yumuşak bir çeşit keçi derisi. 2. Üzerine benekler basılarak marokene benzetilen koyun derisi: “Çantasından çok sayfalı, maroken kaplı küçük bir defter çıkardı.” -Ö. Seyfettin. 3. sf. Bu deriden yapılmış veya bu deriyle kaplanmış: “Garp cephesi kumandanıyla maroken bir kanepede yan yana oturuyorduk.” -Y. K. Karaosmanoğlu.

---

maroken, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'a', 'r', 'o', 'k', 'e', 'n', şeklindedir.
maroken kelimesinin tersten yazılışı nekoram diziliminde gösterilir.