maruf
maruf Ar. ma¤r°f
Maruf Köken: Ar.
Maruf
Maruf
sf. (ma:ruf) 1. Herkesçe bilinen, tanınan, belli, sanlı: Ben onların bu ayıplarını yüzlerine vurmakla marufum. -N. F. Kısakürek. 2. huk. Dinî bakımdan uygun görülen, beğenilen, buyrulan.
Maruf Köken: Ar.
Söyleyiş: (ma:ruf) Cinsiyet: Erkek 1. Herkesçe bilinen, tanınmış, belli. 2. Ünlü.
Maruf
Çankırı ili, Korgun ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Maruf
Sinop ili, Boyabat ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
maruf, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
m harfi ile başlar, f harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'm', 'a', 'r', 'u', 'f', şeklindedir.
maruf kelimesinin tersten yazılışı furam diziliminde gösterilir.