muhasebe

muhasebe Ar. mu§¥sebe

a. (muha:sebe) esk. 1. Hesaplaşma, karşılıklı hesap görme. 2. Hesap işleriyle uğraşma: “Muhasebe ile defter tutma işlerini de üzerine aldığından milleti burnundan yakalamıştı.” -T. Dursun K. 3. Hesapların bütünü. 4. Hesap işlerinin yürütüldüğü yer: “Nedir bu benim çilem / Hesap bilmem / Muhasebede memurum” -O. Rifat.


muhasebe İng. accounting

İşletmelerin iktisadi etkinlikleri sonucu ortaya çıkan, varlıkları ve yükümlülükleri üzerinde değişme yaratan mali nitelikli işlemlere ilişkin bilgileri kaydetme, sınıflandırma, özetleme, çözümleme ve yorumlama ilke ve yöntemleri.


muhasebe için benzer kelimeler


muhasebe, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, m harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'm', 'u', 'h', 'a', 's', 'e', 'b', 'e', şeklindedir.
muhasebe kelimesinin tersten yazılışı ebesahum diziliminde gösterilir.