olguculuk
a. fel. 1. Araştırmalarını olgulara, deneylere, gerçeklere dayayan, fizik ötesi açıklamaları kuramsal olarak olanaksız ve yararsız gören Auguste Comte'un açtığı felsefe çığırı, pozitivizm. 2. ed. Bu çığırın gerçekçilik akımını doğuran edebî eserlerde uygulanmış biçimi.
olguculuk İng. positivism
Bilginin * Fr. phénomène, İng. phenomenon karşılığı Ruhbilim Terimleri Sözlüğü'nde görüngü terimi önerilmiştir. gözlenebilen olgularla sınırlı olduğunu, toplum ve felsefe sorunlarının olgulara dayanılarak ancak deneysel bilimlerin yardımıyla çözülebileceğini ileri süren öğreti.
olguculuk İng. positivism
Araştırmalarını olgulara, gerçeklere dayayan, fizikötesi açıklamaları kuramsal olarak olanaksız, kılgılı olarak yararsız gören; deneyle denetlenmeyen soruları sözde soru olarak niteleyen felsefe doğrultusu. // Terim olarak, A. Comte'un felsefeye getirdiği bir kavramdır. Olguculuğun temel kavramı olan olgu olgucular arasında türlü anlamlarda kullanılagelmiştir; ancak hepsinin birleştiği, doğa bilimlerinin evren tasarımına ve yöntemlerine uyma zorunluluğudur. Olguculuğu dizge olarak kuran A. Comte'dur, ama Comte'dan önce D. Hume, d'Alembert ve Turgot da aynı doğrultudadırlar; başka temsilcileri: Mill, Spencer, Mach, Avenarius vb.
olguculuk Fr. positivisme
Auguste Comte'un öğretisini yazına uygulayan akım.
olguculuk için benzer kelimeler
olguculuk, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca,
o harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'o', 'l', 'g', 'u', 'c', 'u', 'l', 'u', 'k', şeklindedir.
olguculuk kelimesinin tersten yazılışı kulucuglo diziliminde gösterilir.