orun

orun

a. 1. Özel yer. 2. Makam, mansıp, mesnet, mevki.


orun

Yatak.


orun

Yer, oturulacak yer : Ziyafetteki orunum nerede?


orun

Gizli, habersiz.


orun

Yuvarlak, kalın kabuklu, suyu az bir üzüm çeşidi.


orun

Gizlice


orun

makam (bk. kat).


orun, (urun)

Makam, mevki, menzil, yer.


Orun Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Özel yer. 2. Önemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam. 3. Gizli, habersiz. 4. Huy, yaradılış.


ôrun

Gizli


orun için benzer kelimeler


orun, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, o harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'o', 'r', 'u', 'n', şeklindedir.
orun kelimesinin tersten yazılışı nuro diziliminde gösterilir.