orun

orun

a. 1. Özel yer. 2. Makam, mansıp, mesnet, mevki.

orun

Yatak.

orun

Yer, oturulacak yer : Ziyafetteki orunum nerede?

orun

Gizli, habersiz.

orun

Yuvarlak, kalın kabuklu, suyu az bir üzüm çeşidi.

orun

Gizlice

orun

makam (bk. kat).

orun, (urun)

Makam, mevki, menzil, yer.

Orun Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Özel yer. 2. Önemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam. 3. Gizli, habersiz. 4. Huy, yaradılış.

ôrun

Gizli

orun için benzer kelimeler

altı orun

bölüm (orun)

orun korkusu

orun korum

toplumsal orun

üst orun

orun, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, o harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'o', 'r', 'u', 'n', şeklindedir.
orun kelimesinin tersten yazılışı nuro diziliminde gösterilir.