parçacık

a. 1. Küçük parça, kırıntı: “Onlara değin bir dolu anı, sevgi parçacıkları üşüşüyor belleğime.” -N. Meriç. 2. fiz. Elektron, proton, nötron gibi atomu oluşturan parçaların her biri, partikül.

Öğecik ve öğecik çekirdeği boyutlarında (10-(...)cm.—10-(...) cm.), bağımsız nitelikli, evrenin temel taşlarını oluşturan öğecikaltı tanecik.

Çok küçük madde parçası.

Foton, proton, baryon gibi, özdeğin tane ya da ışınım özelliğini oluşturup ayrı nitelikler ve etkileşimler gösteren çok küçük boyutlu nesnelerin ortak adı.

1. Gaz, sıvı, katı bir ortamdaki küçük ya da çok küçük özdek parçası. 2 Bir katı yapı içinde çökelen sert, katı fazın küçük tanesi.

(partikül) Maddenin ya da enerjinin en küçük parçası.

parçacık için benzer kelimeler

parçacık, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, p harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'p', 'a', 'r', 'ç', 'a', 'c', 'ı', 'k', şeklindedir.
parçacık kelimesinin tersten yazılışı kıcaçrap diziliminde gösterilir.