parçacık

parçacık, -ğı

a. 1. Küçük parça, kırıntı: “Onlara değin bir dolu anı, sevgi parçacıkları üşüşüyor belleğime.” -N. Meriç. 2. fiz. Elektron, proton, nötron gibi atomu oluşturan parçaların her biri, partikül.


parçacık İng. corpuscle

Öğecik ve öğecik çekirdeği boyutlarında (10-(...)cm.—10-(...) cm.), bağımsız nitelikli, evrenin temel taşlarını oluşturan öğecikaltı tanecik.


parçacık İng. corpuscule particle

Çok küçük madde parçası.


parçacık İng. particle

Foton, proton, baryon gibi, özdeğin tane ya da ışınım özelliğini oluşturup ayrı nitelikler ve etkileşimler gösteren çok küçük boyutlu nesnelerin ortak adı.


parçacık İng. particle

1. Gaz, sıvı, katı bir ortamdaki küçük ya da çok küçük özdek parçası. 2 Bir katı yapı içinde çökelen sert, katı fazın küçük tanesi.


parçacık İng. particle

(partikül) Maddenin ya da enerjinin en küçük parçası.


parçacık için benzer kelimeler


parçacık, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, p harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'p', 'a', 'r', 'ç', 'a', 'c', 'ı', 'k', şeklindedir.
parçacık kelimesinin tersten yazılışı kıcaçrap diziliminde gösterilir.