plak
a. (l ince okunur) 1. Sesleri kaydetmek ve kaydedilen sesleri yeniden pikap veya gramofonda dinlemek amacıyla hazırlanan plastik daire biçiminde yaprak: Tamburi Cemil Bey çalıyor eski plakta. -Y. K. Beyatlı. 2. Metal nesne, plaka.
plak İng. gramophone record, record, disc (disk), (ABD) disc (disk) phonograph record
Sinema/TV. Üzerine ses saptanan, çeşitli özdekten yapılma teker.
plâk İng. plaque
1. Sürüngenlerde bulunan ve vücudu dıştan örten pul biçiminde boynuzsal parçacıklar; herhangi bir yassı parça. 2. Birkaç virüs üreme devresi sonunda bitişik hücrelerin ölmesi veya erimesiyle hücre tabakasında meydana gelen yuvarlak ve açık renkli bölgeler.
plâk Osm. safîha
plâka (fizik)
plâk İng. plate
(Yun. plax = safiha), Sürüngenlerde bulunan ve vücudu dıştan örten pul biçiminde boynuzsal parçacıklar; herhangi yassı bir parça.
plak için benzer kelimeler
plak, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
p harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'p', 'l', 'a', 'k', şeklindedir.
plak kelimesinin tersten yazılışı kalp diziliminde gösterilir.