raf

raf Ar. reff

a. Üstüne öteberi koymak için duvara veya bir dolabın içine birbirine paralel olarak tutturulmuş, genellikle geniş, uzun tahta veya metal levha: “Kapıdan girince sol yanda bir ocağı, sağ yanda da duvara gömme bir dolabıyla beş altı rafı vardı.” -Halikarnas Balıkçısı.


raf

Saç tarağı.


raf

< Ar. reff: raf; kapı ve pencere üstlerine yapılan raf; bk. ayrıca tereyh


raf Osm. raf

Mobilyanın içine kitap, tabak vb. eşyaları yerleştirmek için konulan ağaçtan düz tabla.


raf İng. rack
raf İng. shelf
raf İng. shelf

Diş fırçası, tarak, diş macunu v.b. nesnelerin konduğu raf.


raf için benzer kelimeler


raf, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, r harfi ile başlar, f harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'r', 'a', 'f', şeklindedir.
raf kelimesinin tersten yazılışı far diziliminde gösterilir.