sağ

sağ

(I) sf. 1. Vücutta kalbin bulunduğu tarafın karşısında olan, sol karşıtı: “Sağ cebinde kocaman bir gazete tomarı görünüyordu.” -Ö. Seyfettin. 2. a. Bu taraftaki yön: Sağa dönmek. Sağdan yürümek. 3. Ekonomi ve siyasette gelenekçi (görüş). 4. a. sp. Boksta sağ yumrukla vuruş.

II) sf. 1. Sağlam, esen. 2. Katkısız: Sağyağ. 3. Yaşamakta olan: “Aliş sağ mı yoksa boğuldu mu?” -Halikarnas Balıkçısı.

sağ

Düz ve yüksekçe yer parçası, seki.

sağ

Atıldığında aşığın çukur yanı alta, düz yanı üste gelmesi için tutma biçimi.

sağ

< ET sag: sağ; sıhhatli; sağlam; sağlıklı

sağ

Hayatta, sağ

sağ (I)

1. Sağlam, sıhhatte. 2. Temiz, saf, halis. 3. Doğru, gerçek, sahih.

sağ (II)

Hububat ölçeği.

---

sağ için benzer kelimeler

---

sağ, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, ğ harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'a', 'ğ', şeklindedir.
sağ kelimesinin tersten yazılışı ğas diziliminde gösterilir.