sahne

sahne Ar. ¹a§ne

a. 1. İzleyicilerin kolayca görebilmeleri için genellikle yerden belli bir ölçüde yüksek yapılan, oyun, müzik vb. gösteri yapmaya uygun yer, oyunluk: “Tiyatro yönetimi ve sahne düzeni her bakımdan ilkel, çağın koşullarına uygun olarak bozuktu.” -M. And. 2. Görüntü: Resim bir av sahnesini canlandırıyordu. 3. mec. Tanık olunan, gözlenen olay: “Merdivenin başındaki paravanın arkasında garip bir sahne gördüm.” -A. Gündüz. 4. mec. Bir konu veya çalışma çevresi, çalışma dalı: Politika sahnesinde adları duyulan kişiler. 5. tiy. Bir oyun veya filmin başlıca bölümlerinden her biri.


sahne İng. 1. scene, french scene, 2. stage

1. Bir tiyatro metninde baş oyun kişisinin ya da önemli kişilerinin yönelişlerini başlatıp bitiren kesim. 2. Bir tiyatro yapısında oyuncuların oynamaları için özel olarak yapılmış ve genellikle yükseltilmiş oylum ya da alan.


sahne İng. stage

Bir tiyatro yapısında oyun için ayrılmış olan bölüm. (bk. skene.)


sahne için benzer kelimeler


sahne, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'a', 'h', 'n', 'e', şeklindedir.
sahne kelimesinin tersten yazılışı enhas diziliminde gösterilir.