sañ
Başak tutmaya engel olan bir çeşit tahıl hastalığı.
sañ, (IV)
Bir bitki hastalığı, sam.
san
a. 1. Ün. 2. Bir kimsenin işi, mesleği veya toplum içindeki durumu ile ilgili olarak kullanılan ad, unvan, titr. 3. fel. Herhangi bir şeyi, neyse o yapan nitelik, kip karşıtı.
san
1.Tahılların başak tutmamasına neden olan hastalık 2.Ekinlere dadanan bir çeşit böcek. 3.Kimi ağaçların yapraklarında görülen içi boş siyah kabarcıklar (şeftali vb.).
san
1.Dilek, istek. 2.Gelenek.
san
1.Pas. 2.Küf. 3.Nem.
san
Toz.
san
Organ, vücudun bir parçası.
san
1.Dallar üstünde biriken kar. 2.Kar fırtınasından sonraki durgun hava. 3.Soğuk
san
Birbirinin tıpkısı olan yazılı şeylerden biri, nüsha.
san
1.Su akıntısının getirdiği kum. 2.Irmaklarda büyük buz akıntısı.
san
1. Kir, pislik. 2. Kulak kiri.
san
Kimlik.
san
Sen
san Osm. elkap, tekilî lakap
Osmanlılar çağında ileri gelen kişilerin -orunlarına göre- adlarından önce kullanılan unvan sıfatları. Ör.: Devletlu, fehametlu, izzetlu.. .vb.
san (I)
1. Emel. 2. Zan, tahmin, tasavvur. 3. Şöhret.
san (II)
Nişan, alâmet.
san (III)
Sanki, gûya.
sân
İçinde yemek yenen bakır sahan
sân
Sana
sân
Sana, bk. sên
sân
(
sañ için benzer kelimeler
sañ, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
s harfi ile başlar, ñ harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
's', 'a', 'ñ', şeklindedir.
sañ kelimesinin tersten yazılışı ñas diziliminde gösterilir.