sañ

sañ

Başak tutmaya engel olan bir çeşit tahıl hastalığı.


sañ, (IV)

Bir bitki hastalığı, sam.


san

a. 1. Ün. 2. Bir kimsenin işi, mesleği veya toplum içindeki durumu ile ilgili olarak kullanılan ad, unvan, titr. 3. fel. Herhangi bir şeyi, neyse o yapan nitelik, kip karşıtı.


san

1.Tahılların başak tutmamasına neden olan hastalık 2.Ekinlere dadanan bir çeşit böcek. 3.Kimi ağaçların yapraklarında görülen içi boş siyah kabarcıklar (şeftali vb.).


san

1.Dilek, istek. 2.Gelenek.


san

1.Pas. 2.Küf. 3.Nem.


san

Toz.


san

Organ, vücudun bir parçası.


san

1.Dallar üstünde biriken kar. 2.Kar fırtınasından sonraki durgun hava. 3.Soğuk


san

Birbirinin tıpkısı olan yazılı şeylerden biri, nüsha.


san

1.Su akıntısının getirdiği kum. 2.Irmaklarda büyük buz akıntısı.


san

1. Kir, pislik. 2. Kulak kiri.


san

Kimlik.


san

Sen


san Osm. elkap, tekilî lakap

Osmanlılar çağında ileri gelen kişilerin -orunlarına göre- adlarından önce kullanılan unvan sıfatları. Ör.: Devletlu, fehametlu, izzetlu.. .vb.


san (I)

1. Emel. 2. Zan, tahmin, tasavvur. 3. Şöhret.


san (II)

Nişan, alâmet.


san (III)

Sanki, gûya.


sân

İçinde yemek yenen bakır sahan


sân

Sana


sân

Sana, bk. sên


sân

(


sañ için benzer kelimeler


sañ, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, ñ harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'a', 'ñ', şeklindedir.
sañ kelimesinin tersten yazılışı ñas diziliminde gösterilir.