sap
a. 1. Bitkinin dal, yaprak, çiçek vb. bölümlerini taşıyan, ağaçlarda odunlaşarak gövde durumunu alan bölüm. 2. Çiçek veya meyveyi dala bağlayan ince bölüm, sak: Armudun sapı. Gülün dikenli sapı. 3. Bir aracı tutmaya yarayan bölüm: Bir küçük çekmeceden sapı fil dişi bir revolver çıkarmıştı. -S. F. Abasıyanık. 4. İplik, tire, ibrişim vb. şeylerde iğneye geçirilen bir dikişlik iplik: Bir sap tire. İki sap ibrişim. 5. Kabza. 6. hlk. Demet durumundaki ekinler: Bugün sap çekeceğiz. 7. argo Erkek.
sap Fr. pédoncule
sap
1.İplik tiresi. 2.Bir dikişlik iplik.
sap
Dikiş ipliği: Sapı getir de gömleği dikeyim.
sap
İplik
sap
< T. sap: Biçilmiş, buğday cinsi başak yığını
sap
< ET sap: sap; başağıyla birlikte ekin; samana esas olan kısım
sap
Tahıl bitkilerinin başak dahil düz ve dik kısımlarının oluşturduğu yığın
sap
Sap// sap saman: erzak (hayvanlar için)
sap İng. handle
sap İng. neck
Çalgının sap kısmı.
sap Osm. sâk
(biyoloji)
sap Osm. sâk
(botanik)
sap İng. carrying handle, handle, hand-hold
Sinema Taşınabilir alıcıların elde sağlamca tutulabilmesi için altta bulunan çıkıntısı.
sap İng. chopped straw
Otsu bitkilerin dalcık, yaprak ve bazen çiçek ve meyve gibi kendilerine ait kısımları az miktarda bulunabilen, bitkiyi taşıyan ana kısmı.
I) 1. Biçilmiş ekin. (Meyvebükü *Güdül -Ankara; Yenikent *Aksaray -Niğde) 2. Buğday yığını. (Eşmeyazı -Kars)II) İplik. (Eşmeyazı -Kars)sap için benzer kelimeler
sap, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
s harfi ile başlar, p harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
's', 'a', 'p', şeklindedir.
sap kelimesinin tersten yazılışı pas diziliminde gösterilir.