sap

sap

a. 1. Bitkinin dal, yaprak, çiçek vb. bölümlerini taşıyan, ağaçlarda odunlaşarak gövde durumunu alan bölüm. 2. Çiçek veya meyveyi dala bağlayan ince bölüm, sak: Armudun sapı. Gülün dikenli sapı. 3. Bir aracı tutmaya yarayan bölüm: “Bir küçük çekmeceden sapı fil dişi bir revolver çıkarmıştı.” -S. F. Abasıyanık. 4. İplik, tire, ibrişim vb. şeylerde iğneye geçirilen bir dikişlik iplik: Bir sap tire. İki sap ibrişim. 5. Kabza. 6. hlk. Demet durumundaki ekinler: Bugün sap çekeceğiz. 7. argo Erkek.


sap Fr. pédoncule
sap

1.İplik tiresi. 2.Bir dikişlik iplik.


sap

Dikiş ipliği: Sapı getir de gömleği dikeyim.


sap

İplik


sap

< T. sap: Biçilmiş, buğday cinsi başak yığını


sap

< ET sap: sap; başağıyla birlikte ekin; samana esas olan kısım


sap

Tahıl bitkilerinin başak dahil düz ve dik kısımlarının oluşturduğu yığın


sap

Sap// sap saman: erzak (hayvanlar için)


sap İng. handle
sap İng. neck

Çalgının sap kısmı.


sap Osm. sâk

(biyoloji)


sap Osm. sâk

(botanik)


sap İng. carrying handle, handle, hand-hold

Sinema Taşınabilir alıcıların elde sağlamca tutulabilmesi için altta bulunan çıkıntısı.


sap İng. chopped straw

Otsu bitkilerin dalcık, yaprak ve bazen çiçek ve meyve gibi kendilerine ait kısımları az miktarda bulunabilen, bitkiyi taşıyan ana kısmı.

I) 1. Biçilmiş ekin. (Meyvebükü *Güdül -Ankara; Yenikent *Aksaray -Niğde) 2. Buğday yığını. (Eşmeyazı -Kars)

II) İplik. (Eşmeyazı -Kars)


sap için benzer kelimeler


sap, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, p harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'a', 'p', şeklindedir.
sap kelimesinin tersten yazılışı pas diziliminde gösterilir.