sim

sim Far. s³m

(I) a. esk. 1. Gümüş. 2. Genellikle işlemelerde kullanılan, gümüş görünüşünde ve parlaklığında olan iplik vb. 3. sf. Gümüş gibi parlayan.

II) a. hlk. İşaret.

sim

El, kol, yüzle yapılan davranış, işaret : Simle konuştum.

sim

Demir tel.

sim- İng. sym-

Bileşiklerde simetrik yapının bulunduğunu gösteren ön ek.

Sim Köken: Far.

Cinsiyet: Kız l. Gümüş. 2. Gümüş para. 3. Gümüş gibi parlak ve beyaz.

sim için benzer kelimeler

sim sim

sim eleği

sim, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'i', 'm', şeklindedir.
sim kelimesinin tersten yazılışı mis diziliminde gösterilir.